Mevrouw, mag ik bij u wonen?

Een filmpje op You Tube: met veel tumult haalt de politie kinderen uit huis. Schrijnende beelden van huilende kinderen, boze ouders en verontwaardigde omstanders. Hoe kan jeugdzorg zo onmenselijk zijn? Het NOS-Journaal bericht over een gezinsdrama. Een vader doodt zijn kinderen en zichzelf. En ja: het gezin was bekend bij jeugdzorg. Waarom haalde jeugdzorg de kinderen niet eerder uit huis? Afgaande op de (sociale) media lijkt jeugdzorg het zelden goed te doen. Wat dikwijls niet wordt verteld, is dat een groot deel van de kinderen het na ingrijpen van jeugdzorgmedewerkers beter doet. En dat ook redelijk wat ouders na tussenkomst van jeugdzorg hun weg vinden in de opvoeding.

Hoe komen de beslissingen van jeugdzorg eigenlijk tot stand? Welke overwegingen spelen mee? En hoe groot is de macht van jeugdzorg eigenlijk? Caroline Karssen, gedragswetenschapper bij Bureau Jeugdzorg Haaglanden, hield van 2010 tot 2012 een dagboek bij. Op een openhartige manier schrijft ze over de dagelijkse praktijk van Bureau Jeugdzorg, de discussies met collega’s, de dilemma’s, de succesvolle en de minder succesvolle beslissingen.

In 2015 is de verantwoordelijkheid voor de jeugdzorg overgeheveld van de provincies naar de gemeenten. Gemeenteambtenaren, wethouders en lokale politieke partijen moeten daarom op de hoogte zijn van wat jeugdzorg behelst. Maar niet alleen voor hen, ook voor ouders die met Bureau Jeugdzorg te maken hebben, studenten, verwijzers en iedereen die geïnteresseerd is in de hulp aan kinderen die van overheidswege bescherming nodig hebben, biedt dit boek een schat aan informatie.
 

Reviews

"Een indrukwekkend boek over de vragen, beslissingen en frustraties die je in de jeugdzorg dagelijks tegenkomt en waar buitenstaanders altijd snel een oordeel over hebben. Het boek is met betrokkenheid, humor en begrip geschreven. Het is herkenbaar en een aanwinst voor iedereen die in de jeugdzorg werkt. (...) Ook een aanrader voor pleegouders, beroepskrachten in jeugdzorginstellingen en studenten."
- Uit Mobiel (Tijdschrift voor Pleegzorg) 3 (2014): Mevrouw, mag ik bij u wonen?

"Als u denkt te weten wat Bureau Jeugdzorg doet, dan is dit boek een absolute aanrader."
- Uit Kind en Adolescent: Mevrouw, mag ik bij u wonen? Verhalen uit de praktijk van de jeugdbescherming

"Prima boek. Korte hoofdstukken. Soms lollig, soms treurig, maar bovenal heel treffend. Dit boek is een schot in de roos en een echte aanrader voor de professional, maar ook voor de particulier geïnteresseerden."
- Rene op Bol.com

"De auteurs geven een reële inkijk in jeugdzorginstellingen en de ingewikkelde dilemma's die zich voordoen. Het boek haalt het scheve beeld van 'ze doen maar wat' onderuit en geeft een evenwichtig beeld van besluiten die genomen moeten worden. (...) Ook een aanrader voor pleegouders, beroepskrachten in jeugdzorginstellingen en studenten."
- Uit een recensie van Mobiel

"Het boek leest heel makkelijk weg, hoe opmerkelijk dat misschien ook klinkt bij een (dag)boek over zware onderwerpen. De korte hoofdstukken beschrijven telkens een werkdag. In vervolghoofdstukken lees je over sommige cliënten hoe het verder gaat. De (geanonimiseerde) casuïstiek is erg persoonlijk beschreven, waardoor de betrokken gezinnen en medewerkers een gezicht krijgen."
- Uit Kind en Adolescent: Mevrouw, mag ik bij u wonen? Verhalen uit de praktijk van de jeugdbescherming