De generatiecrisis

We worden geboren niet alleen als kinderen van onze ouders maar ook als kinderen van onze tijd. Het eerste verhaal kennen we, het tweede is weliswaar bekend maar nog nauwelijks vérkend. Dit boek laat zien hoe wij als kinderen van de tijd generaties vormen en hoe ieder van ons in zijn eigen generatie een collectief ‘thuis’ vindt.
Generaties zijn leefwerelden die onderling vaak sterk van elkaar verschillen en die in de huidige westerse samenleving weinig of geen onderling verband meer hebben. Veel van de sociaal-psychologische problemen van onze samenleving, zoals het ontbreken van sociale cohesie en het ontstaan van de diverse levensloopcrisissen, blijken daarop terug te voeren. Een maatschappij waarin de generaties geen verbinding meer hebben is een onvruchtbare voedingsbodem voor commitment met de samenleving als geheel.

Met dit boek geven de auteurs een nieuwe kijk op het samenleven en op de rol van generaties daarin. Ze beschrijven de verrassende ontdekking dat generaties een centrale rol kunnen spelen in sociale evolutie en maatschappelijke samenhang. Dit boek biedt aangrijpingspunten om sociale bewustwording op gang te brengen. Het maakt duidelijk, dat generaties de tijdgeest tot leven brengen en op die manier laten zien hoe de samenleving zich ‘wil’ ontwikkelen. Vanuit die nieuwe visie schildert deze publicatie een uitvoerig portret van elk van de zes Nederlandse generaties en nodigt zo de lezer uit zich te spiegelen aan deze collectieve dimensie van zijn eigen bestaan.

Pieter van Dijk (1946) is socioloog en psychotherapeut en woont en werkt in zijn eigen centrum voor yoga en meditatie in Frankrijk.
Heleen Crul (1944) is wetenschapsjournaliste, columniste en schrijfster.
Ger Tielen (1949) is directeur van het Bureau voor Demografie en Innovatie en bestuursadviseur van ILC Zorg voor later.