Hoezo probleemouders?

De auteurs snijden heikele onderwerpen aan: denkkronkels in de nieuwe Jeugdwet, het groeiend aantal vechtscheidingen, de non-status van de honderdduizenden stief- en pleegouders die andermans kinderen helpen grootbrengen - en wat te denken van het venijn waarop ouders elkaar tracteren wanneer ‘dat kind’ van ‘die moeder’ de sfeer in de klas van ‘mijn kind’ verpest!
Ook opbeurende zaken komen aan bod. Alternatieven bestaan ook al, zoals ervaren ‘probleemouders’ die bemiddelen bij jeugdzorgtrammelant van andere ouders. En keukentafelgesprekken thuis bij onzekere jonge ouders.

De verbindende rode draad is de overtuiging dat het etiket ‘probleemouder’ wijst op leemtes in de relatie gemeenschap-ouders. ‘Kinderen grootbrengen’ lukt alleen, weten we intussen, met stut en steun uit eigen kring en met onverdunde solidariteit vanuit de grotere gemeenschap. De gemeenschap aarzelt echter.

De auteurs:
Janneke van Bockel – ouderschapsdeskundige:schrijft, denkt & coacht over het ouderperspectief
Dr. Merian Bouwmeester – orthopedagoog, ontwikkelde de methodiek ‘Stevig Ouderschap’
Mr. Dr. Goos Cardol – lector ‘Opvoeden in het Publieke Domein’ Hogeschool Zuyd
Marcel De Beukeleer – oprichter en algemeen secretaris OudersNetwerk Vlaanderen vzw
Wim Goossens – expertdocent en projectleider ‘ouderschapstheorie’ Hogeschool Zuyd
José Koster – traint beroepskrachten van diverse snit in de omgang met ouders
Dr. Sietske Dijkstra – psycholoog, onderzoeker en lector ‘huiselijk geweld’
Gé Haans – pedagoog, 35 jaar jeugdbescherming: pleegzorg en de positie van de ouders
Dr. Margreth Hoek – econoom, onderzoeker ouderschap, eigenaar Bureau Hoek
Dr. Alice van der Pas – ouderbegeleider en gezinstherapeut, schrijver en opleider


Een eindeloos aftasten is het ouderschap - als zoeken naar knikkers in een zandbak zonder enige garantie dat je ooit vindt wat je droomde. Het is daarom stuitend hoe vaak ouders te horen krijgen dat opvoeden makkelijk is als ze maar de juiste recepten kennen. En dat het dus hun schuld is als het niet lukt. Dit boek leest als niet alleen een pleidooi voor meer solidariteit, maar zelfs als een protestmars van ouders. Het moest er dan ook hoogdringend komen.
KAAT SCHAUBROECK
journalist voor Kind & Samenleving en auteur van o.a. Een verpletterend gevoel van verantwoordelijkheid

Ouderschap - die broze hoeksteen van de samenleving – moet het voor zijn stevigheid hebben van solidariteit in de buurt en op het schoolplein. En van de solidariteit van kinderbeschermers en wethouders. Waarom dat moet en hoe dat kan wordt in tien korte en krachtige pleidooien belicht: kritisch en prikkelend, creatief en uitdagend, geestig en soms ook heel persoonlijk. Op mij werkten deze opstellen aanstekelijk. Ik raad ze iedereen aan die iets met ouders heeft of zou moeten hebben.
HERMAN BAARTMAN
psycholoog, emeritus hoogleraar preventie en hulpverlening inzake kindermishandeling - VU Amsterdam.