Verschil mag er zijn

Martine Delfos vindt het schrijven van een boek over verschillen en overeenkomsten tussen mannen en vrouwen een feest, en dat plezier wordt gereflecteerd in de manier waarop ze schrijft. Voor haar is wetenschap ongelooflijk interessant en spannend, en daardoor werd De schoonheid van het verschil een succes en kreeg het in 2008 een vierde druk. Haar nieuwe boek, Verschil mag er zijn, straalt dit plezier ook uit. Je zou haast vergeten dat dit interessante onderwerp kort geleden nog taboe was.

In de jaren zestig en zeventig werd gedacht dat het kind als een blanco lei geboren werd en door de conventies in onze maatschappij dwingend in de mannelijke of vrouwelijke richting werd gestuurd, zowel wat betreft de genderidentiteit (het gevoel man of vrouw te zijn) als de seksuele oriëntatie (hetero-, homo-, of biseksueel). J. Money (1975) schreef: ‘Gender identity is sufficiently incompletely differentiated at birth as to permit successful assignment of a genetic male as a girl. Gender identity then and differentiates in keeping with the experience of rearing.’ Dit concept heeft funeste gevolgen gehad, bijvoorbeeld voor kinderen die met een onduidelijk geslacht geboren werden. Het geslacht werd dan zo spoedig mogelijk na de geboorte chirurgisch mannelijk of vrouwelijk gemaakt zonder met de mogelijkheid rekening te houden dat de hersenen een andere kant op konden zijn gedifferentieerd.

Martine Delfos levert met De schoonheid van het verschil en Verschil mag er zijn een belangrijke bijdrage aan de omslag naar een interesse voor de neurobiologie in de psychologie en aan de acceptatie dat er interessante geslachtsverschillen in onze hersenen en ons gedrag aanwezig zijn.