Inspectie en Onderwijsraad luiden noodklok over burgerschapsvorming

Scholen zijn sinds 2006 wettelijk verplicht om een bijdrage te leveren aan de persoonlijke, sociale en maatschappelijke vorming van hun leerlingen, kortweg samengevat met de term 'burgerschapsvorming'. Meer dan tien jaar later zijn de berichten rondom burgerschapsvorming in het onderwijs aanhoudend zorgelijk. Inspectie en Onderwijsraad luiden de noodklok: geen duidelijke doelen, geen samenhangend aanbod, geen resultaten.

Toch zijn er tegelijkertijd ook op veel plekken positieve ervaringen, zoals die opgedaan met het programma De Vreedzame School en de bijbehorende wijkaanpak, De Vreedzame Wijk. Leo Pauw is als pedagoog ruim dertig jaar actief in het onderwijs en de onderwijsadvisering. Hij is de initiatiefnemer en ontwikkelaar van De Vreedzame School en is gepromoveerd op de relatie tussen onderwijs en burgerschap aan de Universiteit Utrecht. Bij Uitgeverij SWP verschijnen nu twee nieuwe titels over dit onderwerp van zijn hand.

Het boek School, ouders en wijk: samen opvoeden is een pleidooi voor een opvoedgemeenschap: een gelijkwaardige samenwerking tussen ouders, school en wijk rondom de opvoeding van kinderen. Het wil ook een concrete handreiking zijn dat een antwoord geeft op de vraag hoe we rondom basisscholen kunnen komen tot een échte gezamenlijke opvoedingsverantwoordelijkheid.

Het essay Burgerschapsvorming op weg naar volwassenheid biedt antwoorden op vragen als: Wat maakt het zo lastig om voortgang te boeken met burgerschapsonderwijs in Nederland? En wat kunnen we leren van de positieve ervaringen? Hoe moet dat eigenlijk, burgerschapsonderwijs?

Eerdere uitgaven van Leo Pauw: