Onderzoekers van het Amsterdam UMC en de Vrije Universiteit hebben aangetoond dat long covid een lichamelijke oorzaak heeft. Ze namen monsters van spierweefsel van mensen met en zonder long covid voor en na een inspanningstest op de fiets. Daarmee konden ze zien dat wanneer mensen met long covid fysiek te actief zijn, de schade in het spierweefsel bij hen groter is. Bovendien functioneren hun mitochondriën veel minder goed, de energiecentrales in de cellen.
Als gevolg van de inspanning ontstaat bij mensen met long covid een langdurige verergering van klachten, zogenoemde post-exertionele malaise (PEM). Bij PEM is sprake van extreme vermoeidheid na fysieke, cognitieve of emotionele inspanning. De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke blad Nature Communications en zijn een belangrijke stap in het beter begrijpen van het nog altijd mysterieuze ziektebeeld.
Vanuit patiënten- en belangenorganisaties klinkt men opgetogen over het onderzoek. "Het is niet alleen medisch belangrijk maar ook maatschappelijk", zegt Diewke de Haen, directeur van PostCovidNL.
"Er wordt nog te vaak gezegd tegen mensen met long covid: 'Het zit tussen je oren.' Helaas horen wij van patiënten terug dat hun omgeving, soms zelfs hun huisarts, nog denkt dat het een burn-out is. Wij hopen dat dit onderzoek bijdraagt aan de publieke bewustwording dat dit een lichamelijke ziekte is waar mensen zelf niets aan kunnen doen."
Bron: NOS
Op 18 januari zal medisch immunoloog Wim Dik tijdens het middagsymposium Immuno-psychiatrie: een revolutie in slow motion de immuunmodellen bespreken die op dit moment in ontwikkeling zijn voor ME/CVS (en long COVID). Wat leren wij van die overlap? Wat is de rol van virusinfecties precies? Spelen die een rol bij een vroegtijdige veroudering en laaggradige ontsteking van het immuunsysteem? Kom de 18e naar het symposium en leer dit en meer!