Knelpunten in het hart van autisme

De aanmeldingen bij de levenseindekliniek lopen exponentieel op. In 2011 voltrok het levenseinde via euthanasie wegens psychisch ondragelijk lijden zich 13 keer, in 2016 wel 60 keer en in 2021 zelfs 115 keer. Een opvallende en zorgelijke trend is de stijging van aanmeldingen onder jonge vrouwen die al een omvangrijke lijdensweg in de GGZ hebben doorlopen. Het is verbijsterend, en een – goedbedoelde – schandvlek op onze hulp aan jongeren en jongvolwassen. Tijd voor een grondige analyse en het zoeken naar een weg uit dit moeras.

In de verhalen van de jonge vrouwen die een aanmelding doen, valt op dat zij relatief vaak autisme / een atypische ontwikkeling (ATO) hebben. Deze mensen worstelen met psychische traumata, dwang, verslaving en anorexia. Het lijden en de wanhoop van deze jongeren en hun omgeving zijn echt en invoelbaar. Ze kunnen ‘het’ niet meer aan; dat zijn de intense gevoelens van wanhoop, dwang, spanning, eenzaamheid en innerlijke pijn. Daaruit wordt ook de wens begrijpelijk dat ‘het’ stopt. Niet zelden hebben jongeren die euthanasie aanvragen een doodlopend doolhof van jaren door de GGZ afgelegd en heeft dit hen, ondanks alle goede bedoelingen, opnieuw diep getraumatiseerd. En, niet te verwaarlozen, het is ook vaak zwaar tot traumatiserend voor hulpverleners om machteloos te staan bij intens lijden.

Heleen Wesselius en Martine Delfos schreven een analyse over dit fenomeen. Lees hier verder.

Bekijk hieronder een selectie van de boeken geschreven door Martine. F. Delfos. Klik hier om al haar boeken te bekijken.

Autisme ontrafelen

Martine. F. Delfos
Lees meer & bestel!