"We werken met verwijzingsframes"
Om voorspellingen te doen moet ons brein kunnen leren wat normaal is: wat we verwachten op basis van eerdere ervaringen. Een deel van de hersenen (neocortex) heeft een model van de werkelijkheid ‘geleerd’ en het maakt voorspellingen op basis van dit model. De wereld waarin we denken te leven is niet de ‘echte ‘ wereld; het is simulatie van die wereld. Die simulatie vindt plaats door het functioneren van onze hersenen.
Omgaan met complexiteit
We vertalen dat bijvoorbeeld door iemand expert te noemen als deze in staat is een juist verwijzing frame te vinden om feiten en waarnemingen te ordenen. Complexe systemen functioneren het beste als kennis en acties verspreid zijn over veel onderdelen, maar ook weer niet teveel. Intelligentie wordt echter niet bepaald door dat we één ding goed kunnen, maar dat we in staat zijn om eigenlijk alles te kunnen leren (wel met een hoge mate van verscheidenheid met betrekking tot de uitkomst van dat leren).
Nieuw en oud
Intelligentie vereist dat we een model van de wereld hebben. Wat we weten van de wereld verandert echter steeds. Daarbij komt dat onze hersenen niet alleen voorspellingen doen, maar ook gevormd zijn in de evolutie. Anders gezegd: ons oude brein houdt zich niet bezig met toekomstige gevolgen. Onze genen zijn niet geïnteresseerd in het overleven van individuen. Dat maakt het lastig. Hoe slim we ook zijn, onze neocortex blijft verbonden met ons oude brein.